dinsdag 19 juli 2016

Oh buitenkeuken, gij zijt zo schoon!

Omdat de zomers in Portugal altijd warm zijn en we begin juni toch echt wel in dat seizoen waren aanbeland, diende een verandering van habitat zich aan. De caravan moest ingeruild worden voor iets waar de wind kan doorwaaien en het geen 50 graden wordt overdag. Het vakantiehuis in spé waar de pré-badkamer gevestigd  is (lees hier) staat voor de rest vol met onze spullen dus daar blijven we af tot ons eigen huis klaar is. Ons huis heeft eerst een nieuw dak nodig dus daar konden we ook niet terecht. 

Het werd een buitenkeuken in wat later onze tuin zal zijn, haaks op het huis. 

Op 1,2,3 stond ze er niet, maar het scheelt niet veel. Terwijl wij (mijn baby en ik) overdag uit de caravan vluchtten en ons onder de boom placeerden,


werkte de man des huizes in sneltempo aan wat een plezierig afdak met pompbak is geworden. Met stromend water en koelkast! Dat water, daar heeft hij minstens een maand voor in grachten liggen ploeteren en de elektriciteit is voorlopig nog steeds van de buurman.


Hieronder het productieproces.










Het dak, 6 prachtige houten palen met schaduwdoek, ligt er mede dankzij onze vriend Jan die tussen het vakantie nemen door de warmste dag van zijn verlof zonder mopperen opofferde om zijn 2 handen uit te lenen.

De vloer is gemaakt van stenen die uit diezelfde grond komen waar nu waterleiding, elektriciteit en riolering liggen. De muren moeten nog wit gekalkt worden, maar verder is het precies wat het moet zijn. Schaduw, stromend water, een afvoer en een koelkast. Een tekenbank voor de dochter en Da Giovanni gordijntjes, volledig zonder naaimachine handgestikt en met een dikke stok erin genaaid om de wind te bestrijden...straks leer ik het nog echt!







Onder de boom hangt nu een hangmat, van waaruit de werkman zijn werk kan bewonderen en van tijd tot tijd ook eens mag uitrusten.



Het dak is nog steeds in volle opbouw, dat relaas is voor volgende keer.

Até logo!



donderdag 7 juli 2016

Een badkamer later...

Een update dient zich aan, dringend. Misschien schrijf ik makkelijker als het regent. Dat doet het vandaag nog eens een beetje, na 2 maanden zonovergoten blijdschap.

Die blijdschap heeft ook met de sanitaire voorzieningen te maken, die de hardwerkende man waar ik zoveel van hou met veel zweet, een beetje bloed en (voor zover ik weet) zonder tranen uit de grond heeft gestampt.

In de stallen die volgende zomer 'vakantiehuis' zullen heten staan een echt toilet en bad te pronken. Ze staan op de plaats waar vakantiegangers er later als vanzelfsprekend gebruik van zullen maken, in de badkamer in spé. Voor ons is het porselein dat met nooit zoveel overgave dienst deed en waar een emotionele waarde aan hangt die ons bijna deed overgaan tot het geven van namen aan deze 2 gebruiksvoorwerpen. Hieronder een foto van de geboorte.



Ondertussen is het hout met lijnzaadolie behandeld en staan er nog wat accessoires bij die alles nog wat gezelliger en ons nóg gelukkiger maken. Er staat ook een wasmachine die wacht op elektriciteit (van onszelf, niet van de buurman). Maar dit is nog altijd Portugal en ook al kunnen we Portugees en kennen we genoeg mensen, ook voor ons gaat het soms trager dan traag. Dus het elektriciteitsfeest dat we samen met de wasmachine zullen organiseren kent nog geen datum. Hoewel het officieel nog maximum 30 werkdagen zou mogen duren. Officieel...Ondertussen is de buurman nog steeds onze vriendelijke voorziener van stroom, de wasmachine op dat ene stopcontact aansluiten doen we dan maar niet.

Dit gezegd zijnde, deze wonderbaarlijke badkamer staat er al een paar weken. Ondertussen hebben we sinds een goeie week ook een buitenkeuken. De lofzang hierover steek ik later deze week af. De dakwerken van ons huis beginnen trouwens ook aan het einde van deze week. Er moeten kronieken geschreven en beeldmateriaal verzameld worden.

Dank aan de lezer!

Beijinhos